SAMOTNY STOJĘ NAD BUGIEM
Samotny stoję nad Bugiem, a w oczy prószy mi śnieg,
ukradkiem ocieram łzy i patrzę na drugi brzeg.
Chociaż jest mgława zadymka, staram się wejrzeć w dal,
tam bliscy pozostali, jak mam wyrazić swój żal?
A jeszcze wcale niedawno był jeden kraj, a nie "strony"
niestety, mocą grabieżców, brutalnie został podzielony.

Tylko ty jak dawniej, rzeko, wciąż płyniesz przez swe zakola,
proszę, zanieść wieść daleko, jaka spotkała nas dola.
Po tamtej stronie faszyści obozy zagłady mnożą,
a po naszej enkawudziści na "rozstrełkę" lub Sybir wywożą.
Z każdym dniem się pogarsza i coraz większa następuje trwoga,
kościoły w kluby zamieniają, chcą nam godność odebrać i Boga.
Po chłopsku twardo zaparci, na ojczystej ziemi wciąż trwamy
i chociaż bólem rozdarci na pewno się nie poddamy.
Dla was, samolubni mocarze, anglo - francuscy sojusznicy,
o litość prosić Boga będziemy w każdej przydrożnej kaplicy.
Ludwik Jankowski, Samotny nad Bugiem
Pamiętam, że utwór ten był w naszym regionie (gmina Dołhobyczów) wykonywany jako piosenka. Towarzyszyła mu piękna wzruszająca melodia. Nigdzie niestety nie znalazłam całego wykonania. Jeżeli ktoś jest w posiadaniu takiego nagrania to zapraszam do podzielenia się nim z nami, umieścimy je chętnie na stronie.
Tekst piosenki nadesłany przez naszego czytelnika, Pana Krzysztofa Haustow:
"...te słowa które ... podaje mój Ojciec śpiewał bardzo często a mieszkaliśmy w Hrubieszowie nad Bugiem ... ja wyjechałem do Jeleniej Góry ale nostalgia pozostaje za malowniczymi terenami które przewijają się w myślach... słowa te są oryginalne jak moja pamięć siega ojciec śpiewał mojej Mamusi, pamiętam dobrze lata sześćdziesiąte..."
I. Stoję samotny nad Bugiem i patrzę na drugi brzeg, wiatr wieje srebrzystym szronem, do oczu sypie mi śnieg.
Ref. Jak smutno stać nad ta rzeką co rozdzieliła los nasz, chociaż nie jesteś daleko, za Bug nie puszcza nas straż
II. Ja w życiu ciągle się śmiałem kiedy mówiłaś mi Ty, i w to uwierzyć nie chciałem, że skończą się nasze sny
że los nas kiedyś rozłączy samotną zostaniesz Ty, a z szczęścia któryś my mieli zostaną nam tylko łzy.
Ref. Jak smutno stać nad ta rzeką co rozdzieliła los nasz, chociaż nie jesteś daleko, za Bug nie puszcza nas straż.
Bardzo dziękujemy za nadesłanie nam oryginalnych słów piosenki.